αυτοχειρ

Κι όπως ηταν ξαπλωμενη
σ εκεινο το κρεβατι πλαι στο παραθυρο,
σ εκεινο το σεντονι,
η ίδια μυρωδια εδω και χρονια,
ανοιξε τα ματια.

Εκανε να δει τις ακρες των μαλλιων τις,
ξανθυναν αραγε με τοσο ήλιο;
Γιατι,
τοσα χρονια σ αυτο το παραθυρο ξαπλωνει.

Εκλεισε τα ματια
και συρθηκε σαν ησυχη γατα εξω απο το περβαζι.
Ξαπλωσε στα πουσια,
και σταματησε τους χτυπους της καρδιας της,
μονο για να ακουσει τα τζιτζικια να μιλανε.

Τα τζιτζικια.

Και δεν θυμηθηκε να ξυπνησει πια.