πήδα

Στην ακρη του συμπαντος
αν τυχει και ερθεις,
εκει που το επομενο βημα δε θα χει βαρυτητα,
και οτι κι αν πουμε μετα θα χαθει
σε μια ηχω διαστημικη,
εκει αν τυχει και μ ακολουθησεις,
που οι χτυποι της καρδιας μου θα μιλανε για την πτωση πια
κ οχι για σενα,
εκει,
νομιζω,
δε θα με νοιαζει που σου κρατω το χερι.

Οχι μετα το χειλος του γκρεμου τουλαχιστον.