Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

αστροσκονη

Στην ακρη του κοσμου βρεθηκαμε αποψε
ν ακροβατουμε στον ουρανο.
Σχοινια τεντωμενα
οξυμενες αισθησεις
κι ο αχος του μυαλου μου περα απ το εγω.
Πυκνο το σκοταδι
κι η θαλασσα εμπρος μου
απληστα νιωθω να με καλει.
Να κανω ενα σαλτο
στο αγριο συμπαν,
σκονη κι αστερια του νου το κλουβι.

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

κι αποψε

Oταν ξαπλωνω μονη στο κρεβατι
το σωμα μου παιρνει τη σταση
που ανηκει σε μοιρασμενο υπνο.
Μαζευω τα χερια
και το ενα μου ποδι τεντωνω
για να ταιριαξω
στους ορμους του κορμιου σου.
Κι οταν υστερα νιωσω
πως στην πρυμνη μου
μονο η γατα βρισκει τον υπνο,
λυνω τον καβο
και ταξιδευω μοναχη
με ματια κλειστα
στα ταραγμενα πελαγα
των ονειρων μου.

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

ελα

Ειναι μια γλυκια βραδυα αποψε
τοσο γλυκια που δεν φανταζεσαι
η πιο γλυκια ολου του χρονου,
και ειναι εγκλημα να μενεις μεσα,
να χτυπησω τις πορτες να βγουνε ολοι εξω θελω,
να αναπνευσουν,
μαζι τους κι εγω.
και θελω τοσο να βγω,
θελω την παρεα σου,
οποιος κι αν εισαι,
αποψε,
αποψε μονο,
να τρεξουμε με τα ποδηλατα
να παραβγουμε
και λαχανιασμενοι να φτασουμε
καπου,
οπου,
να πιουμε
και να μεθυσουμε απο τα λογια μας
λογια πολλα
θα μιλαω πολυ
και μετα θα γελαμε
και δε θα σοβαρευουμε
και δε θα κοιταμε τα ρολογια μας
μα μοναχα απο την ψυχρα
κι απτα αστερια που μετατοπιζονται
θα ξερουμε οτι εχει περασει η ωρα
μα δε θα μας νοιαζει,
δεν πρεπει τιποτα,
ολα ειναι εδω.
Θα ακουμε τους γρυλους που θα μας κανουν παρεα,
αυτο ειναι το σαουντρακ της δικης μου ζωης φαινεται,
κι υστερα,
οταν κι οι τελευταιοι μουσικοι μαζεψουν τα συνεργα τους,
οταν οι δρομοι θα εχουν αδειασει και ολα θα εχουν σωπασει,
σαν ο μαεστρος να αφησε κατω τη μπαγκετα του,
μονο τοτε θα δεχτω να με πας σπιτι,
με ματια να βασιλευουν,
και ενα χαμογελο,
πως περασα ομορφα,
με εσενα,
ενα φιλο καλο,
που με αγγιξες με τα λογια σου
και σε ζωντανεψα με τις σκεψεις μου,
πως εζησα,
κι αν δεν ξαναρθει,
ας ειναι,
ημουν εδω με σαρκα κι οστα για να τη δω,
τη μερα αυτη την ιερη.

ελα
ελα
ελα