Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

κουκλοθεατρο


Άδικο η δίκαιο δεν θα πω οτι είναι. Δεν θα πιστεψω οτι αυτο ειναι ανταμοιβή ή τιμωρία.
Μαριονέτες δεν είμαστε, καλέ μου.
Δεν θα πω οτι υπάρχει μοιρα, ούτε θα γυρέψω στον ουρανό για απαντήσεις.
Δεν θα πω οτι υπάρχει μοιρα γιατι αν υπάρχει, είμαι ανόητη τόσο καιρό. Και ο εγωισμός μου δε με αφήνει να του λέω τέτοια πραγματα.
Θα πω τυχαίο οτι είναι, τυχαίο που βρεθήκαμε, τυχαίο που οι άγγελοι έκλαιγαν μαζί με εμας, τα δάκρυα τους να σταζουν κρύσταλλο στην οροφή, πάνω απο τα μεθυσμένα μας κεφάλια.
Τυχαίο να μιλάς και να μιλώ, και οι λέξεις μας να ενώνονται οταν εγώ πια έψαχνα σιωπή.
Τυχαίο να πρεπει, τώρα, αφου δεν θα πρεπε, οχι δεν είναι δικαίο, δεν είναι σωστο, κι όμως σωστο να καταλήγει.
Τυχαίο, σίγουρα, άρα και τυχερό.
Τυχερό να σε συναντήσω στα ίδια σύνορα, κι όμως, για δες που τώρα κραταμε κι οι δύο διαβατήριο...

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

βασιλειο υπο κατασκευη



Είναι η εποχή των δυνατών.
Η εποχη που οι ιππότες διοργανώνουν μάχες και που κάποιος θα πεθάνει, δε μπορεί.
Είναι η εποχή που η πριγκίπισσα ζητάει και απλά χτενίζει τα μακρια μαλλιά της.
Είναι η εποχή του πάθους, του έρωτα και της ιντριγκας.
Ειναι μια εποχη που θυμιζει λίγο "Λαμψη" και λίγο εφηβικό ρομάντζο.
Είναι το τώρα.
Που ένα τηλέφωνο δεν σε τρομάζει και απλά προχωράς τη ζωή σου αλλιώς θα γκρεμιστουν τα παλάτια σου.
Κάτσε στο θρόνο σου και γίνε η βασίλισσα.
Αποφάσισε εσύ για τις μάχες και στρίψε εσύ το δάχτυλο για τον χαμένο.
Κρέμασε τους όλους κι απλά κράτα μερικούς για να σε ταίζουν σταφύλια. Σου αξίζει.
Πάιξε με τους γελωτοποιούς σου και προκάλεσε τους αυλικούς να σε ευχαριστήσουν με κολακείες. Δεν θα τους πιστέψεις άλλωστε.
Σύρε τα μεταξωτά φουστανια σου στους διαδρόμους και τις αυλές και άσε τους άλλους να τρέχουν να σε προλάβουν.
Βάλε πρώτους τους πιστούς σου να δοκιμάσουν τα φαγητά, κι αν πεθάνουν, αποκεφάλισε το μάγειρα και παρήγγειλε απ έξω.
Αγόρασε γοβάκια, πολλά γοβάκια, γιατί σίγουρα κάποιο θα χαθεί στη διαδρομή και μια βασίλισσα δεν έχει χρόνο για να χανει στα σκαλια βασιλιάδων.
Κρύψου πίσω απο το παραβάν της κρεβατοκάμαρας και παίξε κυνηγητό με τον εραστή σου, λίγο πριν τον θυσιάσεις βέβαια.
Γέλα δυνατα και πάρε αποφάσεις για το μέλλον της χώρας σου.
Αυτή η εποχη είναι.
Ας κερδίσει ο καλύτερος.

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

κινέζικη νύχτα


Τα σώματα οριζόντια, σαν δυο πολύχρωμες μπλεγμένες κορδέλες.
Σου κρατάει το πρόσωπο, του σφίγγεις το χέρι.
Και φοβάσαι.
Και χαμογελάτε.Και σε χαζεύει.
Και φοβάσαι, και η καρδιά σου θα σπάσει και την ακούει και σε κοιτάζει.
Και σου λέει πως θα έρθει να σε βρει στο Παρίσι.
Και οι μυρωδιές σας μπερδεύονται.
Και φτιάχνετε τη δική σας ευάλωτη φούσκα τώρα.

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

χαζοι υπερ-ηρωες


Ηρθε σαν μια ομορφη καλοκαιρινη μερα. Κι ας είναι χειμώνας.
Ήρθε σαν μια ζεστή σοκολάτα και σαν μια παραμυθενια φωτογραφία.
Ήρθε θες δε θες αλλά χαμογέλασε.
Δε συνηθίζω να γραφω "επετειακά" κομματια, αλλα ο νεος χρόνος έκανε αισθητη την παρουσία του, απλα για να δείξει οτι η ζωή είναι στιγμές.

Πήδα ψηλά στον αέρα, γίνε χαζός και γελοίος.
Κλάψε, όχι, όχι, πλάνταξε. Και μετά σκουπίσου στο μανίκι σου. Κανεις δεν θα το μαθει αν το κανεις σωστά.
Γέλα δυνατά και χαμογέλα στους περαστικούς που απορούν μαζί σου.
Μείνε μέσα με τον εαυτό σου και παίξτε κρυφτό. Και μην τον βρεις. Παιξτε σκοτεινο δωματιο καλύτερα.
Πιασε το χερι του και φιλα τον, κι ας μην ειναι η σωστη στιγμή. Μολις έγινε.
Διαβασε, η φορτωσε τα όλα στον κοκορα. Αντεχει λιγο ακομα.
Φύγε, μεινε, ταξίδεψε, δίψασε, μαθε, ζωγράφισε.

Και στο τελος της μερας μην μετρήσεις. Απλα πες "δεν πειραζει"