Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

παλια τεύχη, διαχρονικες αξιες.


Σήμερα κατάλαβα οτι είμαι ελαφρώς ανώμαλη, όπως όλοι μας κατά βάθος. Σήμερα διαπίστωσα πως οι μαλάκες και τα κωλόπαιδα με τραβάνε μακράν περισσότερο απο τους νορμάλ. Ποιός καθορίζει το νορμάλ θα μου πεις. Σωστά. Εν πάσει περιπτώσει, χθες κατάλαβα πως θέλω να είναι ο άντρας που θα έχω δίπλα μου. Τον άντρα που θα είναι μαζί μου, θα τον γνωρίσω σε ροκ συναυλία και τα μάτια μας θα αστράψουν ανάμεσα σε δεκάδες κεφάλια που θα κουνιούνται. Ο άντρας που θα μείνει μαζί μου θα είναι αντιδραστικός και θα μου τη λέει συνέχεια όπως θα κάνω κ εγώ άλλωστε. Ο άντρας που θέλω, θα μου πιάνει το χέρι σφιχτά και άμα λάχει θα με δαγκώνει για να έρθω στα ίσα μου. Τον άντρα μου εγώ τον θέλω να με βλέπει να καθαρίζω και να μου τσιμπάει τον κώλο, να ρέβεται και να μη λέει και ''σόρρυ''. Με τον άντρα των ονείρων μου θα καθόμαστε σ' ένα σπίτι, θα πλακωνώμαστε, θα πηδιόμαστε, θα παίζουμε Playstation, θα διαβάζουμε κόμικς, θα τρώμε πίτσα, θα βλέπουμε Star Trek και θα κοιμόμαστε σε μια ασφυκτική αγκαλιά μέχρι το πρωί. Ο άντρας της ζωής μου δεν θα χαρίζει κάστανα, αλλά θα με κοιτάει και τα μάτια θα ''φωνάζουν''. Ο άντρας που θα μείνει ως το τέλος θα έχει ατσάλινα νεύρα και χιούμορ πρόστυχο και έξυπνο. Ο άντρας ο ιδανικός θα έχει πάρει χαμπάρι απο πολύ νωρίς οτι έχει να κάνει με ένα παιδί και θα την βρίσκει.


Αυτό γράφτηκε το 2007.
Και είναι ένας καλός λόγος να συνεχίσω αυτό που άφησα.

2 σχόλια:

Παναγιώτα Κ. είπε...

Κοίτα. αγάπη, δεν θα ήθελα να συμφωνήσω με το ανώμαλη, άλλωστε αυτό που θέλει ο καθένας και τον κάνει ευτυχισμένο είναι αποκλειστικά και μόνο δικό του θέμα. Ο τρόπος που αγαπάμε και θέλουμε να μας αγαπήσουν, αρέσει-δεν αρέσει, είναι κάτι απολύτως προσωπικό. Εγώ σου εύχομαι να ερωτευτείς και να αγαπηθείς όπως ονειρεύεσαι!

Μικρές ανάσες είπε...

Προς όλους τους φίλους bloggers:

Σας παρακαλώ κάνετε αναδημοσίευση το link που σας στέλνω, δεν επιτρέπετε να αφήσουμε να περάσει έτσι μια τόσο δικτακτορική κίνηση

http://smallbreaths.blogspot.com/2010/06/blog-post_29.html