Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Γαιδούρι


Παραλίγο να σου απαντήσω στο μήνυμα.
Αλλα προτιμώ να στα πω απο εδώ. Επειδη ξέρω οτι δε θα απαντήσεις. Αλλα ξέρω οτι είσαι εδώ.
Λοιπόν, στο λέω για χιλιοστή φορά.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙΣ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Κι αν άλλοι στο επιτρέπουνε, εγώ στο απαγορεύω.
Αν θες κάτι απο μένα, πες το μου, αλλιώς για τ ονομα του θεού, μη μου στέλνεις μηνυματα λες και δεν πέρασε μια μέρα. Έχει περάσει παραπάνω απο μέρα. Έχει περάσει ένας ωκεανός.
Χαίρομαι που νιώθεις τόσο οικεία μαζί μου, σέβομαι την ανάγκη σου για κάτι γνώριμο, την έχω κι εγώ και δεν είναι λίγες οι φορές που σπάω τους όρκους μου. Αλλά όσο σέβομαι εγώ τις επιλογές σου, σεβάσου και εσύ τις γαμημένες μέρες που έχω περάσει κλαίγοντας γιατί δεν αντέχω άλλο μακρυά σου, σεβάσου το πόσους γκόμενους έχω διώξει, όχι γιατί δε μου κάνανε, αλλά γιατί απλά δεν μπορώ. Σεβάσου το οτι κατέβασα όλες σου τις φωτογραφίες, αλλά το συρτάρι σου δεν σκοπεύω να το αδειάσω σύντομα.
Σεβάσου εμένα.
Μην παίζεις μαζί μου, σπάω.

Υ.Γ. Πολύ θα ήθελα να φάω την καρδιά του καρπουζιού σου, αρκεί να ήσουν εδώ. Τώρα.

2 σχόλια:

Παναγιώτα Κ. είπε...

Όταν δεν μπορεί κάποιος να σου δώσει αυτό που θέλεις, πάρε αυτό που χρειάζεσαι από αυτόν που μπορεί και στο δίνει...
Και άσε τα γαϊδούρια να γκαρίζουν μόνα τους ;-)

Μικρές ανάσες είπε...

Σε δύσκολα μονοπάτια βρέθηκες... το ξέρω, το έχω βιώσει...

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου, πάρε μια απόφαση και μείνε πιστή στον εαυτό σου.

Όλα τα άλλα είναι πασατέμπος για την όρεξη...