Τι άσχημο που είναι να μην αισθάνεσαι. Να μην πονάς, να μη νιώθεις την ανάγκη να κλάψεις ή να γελάσεις δυνατά, να μη χρειάζεσαι ανθρώπους γύρω σου, να μην εκτιμάς. Τι άσχημο που είναι στ'αλήθεια. Να μην παίρνεις τίποτα απο τους ανθρώπους γύρω σου, κούτσουρο να μένεις, για τον εαυτό σου και μόνο. Τι οδυνηρό που είναι να κάνεις μία ζωή μακρυά απο τους άλλους, να μην έχεις μάθει να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες τους και να μην θες να δώσεις. Πόση ασχήμια έχει τότε η ψυχή σου. Άδεια, κουφάρι που σέρνεται στις ηπείρους δίχως νόημα κανένα, ένας στρατιώτης που απλά του μάθανε το βήμα και αυτό θα κάνει μέχρι τη λήξη. Να σε ρωτήσω γιατί ζεις ή απλά θα με κοιτάξεις με τρύπια μάτια; Δεν μπαίνω στον κόπο. Εγώ στη ζωή μου έμαθα να δίνω και να παίρνω, όχι απλά να καταπίνω δίχως να σκέφτομαι τη γεύση. Και λυπάμαι όσους δεν νιώθουν. Όσους δεν ζητούν και δεν ζουν. Όλοι αυτοί, όπως θα λεγε και ο Χρυσόστομος, είναι nothing but a waste of space.
6 σχόλια:
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που απλά δεν αισθάνεσαι. Γεγονότα που περνούν και δεν ακουμπούν την ψυχή σου. Απλά δε σε αγγίζουν. Ούτε χαμόγελα, ούτε δάκρυα, ούτε συγκινήσεις, ούτε θυμός, ούτε μίσος. Θέλεις απαγνωσμένα να νιώσεις, αλλά για ένα περίεργο λόγο δεν μπορείς. Απλά υπάρχεις σαν σκιά ανάμεσα στους ανθρώπους. Με τη ζωή σου σαν μια ευθεία, χωρίς στροφές και ανηφόρες ή κατηφόρες. Απλά σαν την εικόνα στο καρδιογράφημα κάποιου που πεθαίνει. Αλλά μη διστάσεις, στρίψε το τιμόνι και ανέβασε την ταχύτητα, γιατί ένα ηλεκτροσόκ πάντα επαναφέρει τον ασθενή στη ζωή.
Yparxun stigmes sth zoh pou ta dinis ola akrivos gia na paris th 8esh tou ilektrosok. Kai menis xoris reuma...Den aksizi...
Μένεις χωρίς ρεύμα για πόσο; Για μία ώρα, δύο ώρες; Μετά έρχεται το φως!
den sinenooumaste... dinis dinis dinis gia na dosis zoh ston alon k sto telos ti katalaves? apla ksemenis monos su giati o alos den pire tpt h ta pire ola k efyge...
Τότε η ζωή σου μάλλον έχει λόγο ύπαρξης μέσα από την ευτυχία ενός ανθρώπου. Αλλά αυτό είναι πολύ άδικο!! Είσαι ευτυχισμένη με την ευτυχία του; Όχι, απλά τον κατηγορείς γιατί έφυγε.
Καμιά δίνεις και είναι σα να σκορπάς στον άνεμο, αν όμως βρείς έστω και έναν που θα σου δώσει κάτι πίσω, αξίζει για όλες τις φορές που ξοδεύτηκες!!!
Δημοσίευση σχολίου