Πάλι εδώ. Κάθε βράδυ σε βλέπω στον ύπνο μου, δεν ξέρω αν έρχεσαι επειδή το θέλεις ή αν απλά σου έχουν μείνει κάποιες παλιές πτήσεις. Δεν προσπαθώ να σε ξεχάσω, δεν προσπαθώ να ξεχάσω οτι σε ένα μήνα θα περιμένω να χτυπήσει το κουδούνι. Δεν προσπαθώ τίποτα. Απλά γίνεται μόνο του. Συγχώρεσε με όμως που ακόμα σε συνδυάζω με ότι πικρό διαβάζω.
" Η ζωή είναι τόσο άσχημη και δύσκολη. Πως μπορεί κανείς να θέλει να κρατήσει έναν άνθρωπο με λόγια; Για να τον κρατήσει υπάρχουν τα χέρια"
Γράμματα στη Φελίτσε- Φραντς Κάφκα
"Χαθήκαμε την ώρα που οι δρόμοι γίνηκαν θάλασσα,
την ώρα που δεν όριζε πια κανένας τη ζωή του,
και χρειαζότανε φωτιά και σίδερο,
και δεν είχαμε παρά καρδιά και αίμα.
Όμως θα ξαναβρεθούμε μια μέρα."
Ν.Καρύδης
Η Ποίηση υπάρχει για να μας κάνει να ελπίζουμε και να απελπιζόμαστε.
Ή ίσως απλά υπάρχει για να μας ψιθυρίζει τα μεγάλα λόγια που τόσο χρειαζόμαστε και ποτέ δεν θα ακούσουμε παρά μόνο απο στόματα παγωμένα.
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου