Μια ακόμη μέρα σε ένα παράλληλο σύμπαν
όπου
οι γάτες λιάζονται σε πλαστικές καρέκλες ξεβαμμένες
οι βάρκες λικνίζονται από συνήθεια
κι ο ήλιος μάλλον ποτέ δεν πέφτει.
Σύμπαν παράλληλο.
Δέρματα μαυρισμένα
κ εσύ να λες
μα πότε πέρασε το καλοκαίρι,
κιάλια για τους περίεργους,
μαγιό ξεχειλωμένα φλουό ολόσωμα
και φοίνικες που τη σκιά τους κανείς δεν αποζητά.
Μια μυρωδιά να αιωρείται στο τριγύρω,
ιώδιο μπλεγμένο με σουβλάκια,
κι απόηχος από ρακέτες νωχελικές.
Κίτρινο μπλε και άμμος,
τα χρώματα είναι αλλιώς εδώ,
λευκό ξεπλυμένο από τα καλοκαίρια,
τραπέζια άτακτα βαλμένα στο πουθενά,
σκουριά χυμένη στο τοπίο,
λες και η πλάση γεννήθηκε οξειδωμένη.
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες ήταν στο Φάληρο,
χωρίς ρολόγια κι εποχές,
εκεί που το φεγγάρι δεν ανήκει
και πιάνουν των ταξιδιάρικων γλάρων οι ευχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου