Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

αποξηραμενα


Πες μου τι θελεις,
σε παρακαλω.
Πιασε με απο το χερι και οδηγησε με
σ ενα μερος απανεμο.
Τυλιξε τη χουφτα σου,
εκεινη, την κουρασμενη,
τα δαχτυλα που μου χουν τοσο λειψει,
τυλιξε τα γυρω απο το αυτι μου το κλειστο.
Φωναξε ή ψυθιρισε μου,
δεν με πειραζει,
αλλωστε η φωνη σου μονο να γιατρεψει μπορει.
Και πες μου τι θες.
Ξεριζωσε την καρδια σου μια στιγμη και δωστη μου,
να την ακουσω,
να αφησω το αποτυπωμα μου πανω της
άλλα δαχτυλα να μην την ακουμοησουν.
Και αστην να ξεψυχησει στα χερια μου μεσα αν το θες,
εγω αυτο θελω να πω.
Θελω να πω,
δε θελω να ζεις,
αφου μετα παλι σε μερη με αερηδες θα πας κι εγω σκια θα γινω παλι.
Θελω να πω,
πες μου τι θες να στο δωσω,
γιατι οσα εχω μαζεψει για σενα ειναι,
και αν τα θες παρε τα
γιατι αλλιως θα τα πεταξω.
Δεν τα χω για χαρισμα.
Θελω να πω,
πες μου τι θες
γιατι το μυαλο μου ειναι στενο
κι εγω μεγαλη για μικρες σκεψεις και ανισα θελω.
Μα μιλα μου.
Μη μου γελας,
το χαμογελο σου εμενα με διαλυει, σε παρακαλω.
Μιλα μου και ασε τα λογια να τα παρει ο αερας που θα με συντροφευει οταν εσυ πια θα εισαι αλλου κι εγω θα ειμαι εκει που δεν εισαι να κοιταω το χωμα που πατησες.
Να περιμενω
μηπως φυτρωσει ενας αλλος εσυ να τον κοψω να τον κρατησω στο βαζο για παντα.