κουκλοθεατρο

Άδικο η δίκαιο δεν θα πω οτι είναι. Δεν θα πιστεψω οτι αυτο ειναι ανταμοιβή ή τιμωρία.
Μαριονέτες δεν είμαστε, καλέ μου.
Δεν θα πω οτι υπάρχει μοιρα, ούτε θα γυρέψω στον ουρανό για απαντήσεις.
Δεν θα πω οτι υπάρχει μοιρα γιατι αν υπάρχει, είμαι ανόητη τόσο καιρό. Και ο εγωισμός μου δε με αφήνει να του λέω τέτοια πραγματα.
Θα πω τυχαίο οτι είναι, τυχαίο που βρεθήκαμε, τυχαίο που οι άγγελοι έκλαιγαν μαζί με εμας, τα δάκρυα τους να σταζουν κρύσταλλο στην οροφή, πάνω απο τα μεθυσμένα μας κεφάλια.
Τυχαίο να μιλάς και να μιλώ, και οι λέξεις μας να ενώνονται οταν εγώ πια έψαχνα σιωπή.
Τυχαίο να πρεπει, τώρα, αφου δεν θα πρεπε, οχι δεν είναι δικαίο, δεν είναι σωστο, κι όμως σωστο να καταλήγει.
Τυχαίο, σίγουρα, άρα και τυχερό.
Τυχερό να σε συναντήσω στα ίδια σύνορα, κι όμως, για δες που τώρα κραταμε κι οι δύο διαβατήριο...