Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

σπασμενο τζαμι

αποψε εισαι τοσο μακρια.
αχ και να ερχοσουν λιγο.
αχ και να ημουν εκει.
κατω απο τα σκεπασματα.

αποψε φοβαμαι να κοιμηθω μονη.
και αρνουμαι την παρεα, ειναι λιγη.
οσες και οι στιγμες.


αποψε νομιζω οτι καποιος θα μπει παρανομα στο σπιτι.
καποιος θα με λυτρωσει.


αποψε ηρθε ο χειμωνας αποτομα.


αποψε φοραω το αρωμα σου.
κοιμαμαι απτην πλευρα σου.
και περιμενω να ξημερωσει για να θυμηθω οτι δεν υπαρχει λογος να το ξανακανω.

1 σχόλιο:

Μικρές ανάσες είπε...

Δύσκολα παιχνίδια σου παίζει το μυαλό...