Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

γλυκόπικρη σοκολάτα


Με ρωτάς να σου πω τι είναι σχέση. Τι σημαίνει για μένα. Κι εγώ σκύβω το κεφάλι.


Έχω απέναντι μου ένα ακόμη ποτήρι κρασί. Πίνω κρασί, πολύ, λευκό, διάφανο, φρουτώδες. Κρατώ το ποτήρι ψηλά, στο ύψος του κροτάφου και σκέφτομαι ώρες.


Τώρα που με κοιτάς δε σκέφτομαι.


Είμαι σίγουρη.


Ο όρος Σχέση δεν υπάρχει. Έχω κουραστεί να ταξινομώ το σύμπαν και τους όρους του παιχνιδιού του. Σχέση θα πω εγώ οτι έχω όταν το νιώσω. Όταν με ρωτήσεις τι είναι σχέση και σου πω σχέση είναι αυτό που έχουμε τώρα.


Γι αυτό μη με ρωτάς γιατί απάντηση που θέλεις δε θα πάρεις.


Σχέση μπορεί να έχω και μόνη μου και να μην το ξέρει κανένας άλλος εκτός εμού. Αλλά εγώ θα είμαι χαρούμενη με την ανακάλυψή μου.


Αν αποζητάς απελπισμένα απάντηση, είναι αυτή που σου έδωσα χθες βράδυ. Να μη νιώθω την ανάγκη να κάνω πίσω για τίποτα.


Σε τρομάζει που θέλω να κρατήσω όλες μου τις ελευθερίες.
Όπως έστρωσα θα κοιμηθώ γι αυτό και παύω να ζητάω.


Τη σχέση δε θα τη βάλω σε καλούπια και δεν θα την ονομάσω. Θα την κρατήσω για μένα ή όχι, κι αν θες φεύγεις.


Αν θες να ξέρεις τι είναι σχέση, είναι κάτι τρομαχτικό. Είναι να δίνεις όλο σου το είναι.
Σου δίνω κάτι; Ζύγιασέ το.


Τρομαχτικό πράγμα η σχέση. Σου ξεσκίζει σάρκα και μυαλό, αφήνει το νου σου να λιώνει στο πάτωμα και στο μαξιλάρι, να στάζει εδώ κι εκεί και να έχει στεγνώσει κιόλας.


Ή μήπως μιλάω για τον έρωτα;


Σχέση είναι πάνω απ όλα η αγκαλιά το βράδυ. Αγκαλιά δυνατή. Αγκαλιά μπλεγμένη. Να γίνεσαι ένα.


Πήρα μια απόφαση και θέλω να ακολουθήσουν κι άλλοι το καραβάνι. Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Τίποτα δεν είναι προσδιορίσιμο, τίποτα δεν είναι συγκρίσιμο και τίποτα δεν είναι αμετάβλητο. Γι αυτό και δεν αξίζει να κουράζομαι. Θα το αφήσω όπως είναι, και αυτό και όλα τα άλλα. Εκτός κι αν βρω το νόημα της ζωής.
Μέχρι τότε, μέχρι όποτε, θα αναζητώ σοκολάτες στο διπλανό μαξιλάρι.


Υ.Γ. Κάποτε, ξαπλωμένη δίπλα του, είχα πει οτι αν είχα ουρα θα την κουνούσα απο χαρά. Αυτό είναι σχέση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: