Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Ένας Χαρούμενος Κόσμος


Μετά απο τριήμερο σε εξοχικό, αποκομένη απο τα πάντα, με μοναδικό σύνδεσμο μου με τον έξω κόσμο μια ασπρόμαυρη τηλεόραση, που κι αυτή δύο κανάλια έπιανε, επέστρεψα. Επέστρεψα αγχωμένη οτι όσο λείπω θα έχω χάσω τις πιο σοβαρές εξελίξεις, οι αποχή απο τις Σαββατιάτικες εφημερίδες θα απέβαινε μοιραία, οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα θα μίλαγαν ήδη για πράγματα που θα αδυνατούσα να παρακολουθήσω. Φόρτισα το κινητό , άνοιξα τον υπολογιστή, άδειασα την τσάντα, και κάθισα για μια γρήγορη κουβέντα με τη μητέρα μου. " Τα έμαθες;" Ήμουν έτοιμη να ακούσω τα νέα και τις εξελίξεις που έχασα όσο έλειπα. " Η Δημητρίου έκανε σκηνή σε ραδιοφωνική εκπομπή, η Θώδη μπήκε στην μπανιέρα της με τις κάμερες παρέα, η Λάμπρου γιαούρτωσε τον Εθνικό Σταρ."
Ανακουφίστηκα. Έβγαλα έναν αναστεναγμό και βυθίστηκα στην καθημερινότητα που τόσο μου είχε λείψει. Ότι και να συμβεί, όσες κρίσεις κι αν περάσει αυτή η χώρα, και οποιαδήποτε άλλη ζαμανφουτίστικη χώρα σαν τη δικιά μας, όσα σκάνδαλα κι αν ξεσπάσουν και όσους κινδύνους κι αν αντιμετωπίζουμε, ο κόσμος δεν θα σταματήσει να γυρίζει. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που έχουν ως αποστολή να μας διασκεδάσουν, να μας κάνουν να ασχοληθούμε μαζί τους σαν να μην υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα. Υπάρχουν, ευτυχώς. Εν αγνοίαν τους, δυστυχώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: