Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

τιποτα

γιατι να γραψω δεν ξερω γιατι να γραψω γι αυτο δεν γραφω
δωσε μου ενα λογο να γραφω
εχω πολλους
αλλα δεν γραφω,
ακομα και γι αυτο θα μπορουσα να γραψω αλλα ουτε γι αυτο δεν γραφω.
και τι να γραψω
για τα καλοκαιρια που φυγανε τα ειπαμε
σας κουρασα με κουρασα κι εμενα
τι να γραψω
για τη γατα στο πληκτρολογιο
για τα συννεφα που ερχονται
για τα ποδηλατα που σκουριαζουν
για τις μπουκαμβιλιες που μεγαλωνουν
για τα μαντρακια που ψηλωνουν
για τα ουζα που ζαλιζουν
για το σπιτι που δεν ειναι σπιτι μου
για τις αποφασεις που δεν παιρνονται
για το μελλον το ασχημο, διχως σχημα δηλαδη, μην παρεξηγουμαστε,
για τι να γραψω χωρις να επαναλαμβανομαι η εστω χωρις να δειχνω οτι επαναλαμβανομαι
αφου εμπνευση δεν εχω.

οχι, μη μου πεις τι να γραψω.
δωσε μου εμπνευση.

3 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

άρα θα έπρεπε να γράψεις "ζητείται έμπνευσις"
έχω πει πολλές φορές για να γράψεις χρειάζεται χαρτί. μολύβι. μουσική αλλά όχι απαραίτητα. τέτοια, κι άλλα που θα τα βρεις μόνη σου.

Birdy είπε...

πέρνα μία βόλτα από μπλογκ που σου αρέσουν ή διάβασε τον αγαπημένο σου συγγραφέα ή φιλόσοφο και θα σου έρθει η έμπνευση.
τουλάχιστον με εμένα έτσι γίνεται
ελπίζω να βοηθήσει και εσένα γιατί το συναίσθημα του μη έχοντας έμπνευση,αν κρίνω από εμένα,είναι απαίσιο.

kovo voltes... είπε...

Η έμπνευση μοιάζει λίγο με τον έρωτα θαρρώ. Όταν την αναζητάς με εμμονή, δεν έρχεται...Θα έρθει όταν θελήσει. Συνήθως εκεί που δεν το περιμένεις
*για όσα έγραψες όμως, μια μικρή έμπνευση δεν αποτελούν?