Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

εxτραordinαρy


Εξτραορντινερι Λαιβς, αυτο πρεπει να μας συμβαινει αγαπητοι μου.
Και ναι.
Αν ζουσα πιο πολυ,
πιο εντονα θελω να πω,
αν το σπιτι μου ηταν ο δρομος
και δεν ειχα τερμα στην καθε ημερα,
αν η μερα δεν ειχε ωρες,
και οι ωρες δεν ειχαν χρωμα,
κι αν δεν εφτυνα το φαι μου
κι αν δεν αρνιομουν τους ανθρωπους.
Αν ζουσα σ ενα τσιρκο
και εβγαινα απο κουρτινες πολυχρωμες μεσα
και κοιμομουν σε πολυχρωμα μαξιλαρια
με μια τιγρη αγκαλια,
αν ημουν τσιγγανα που διαβαζει τη μοιρα
και τα βραχιολια της σε κανουν να καρδιοχτυπας.
Αν τα δεκαοχτω μου τα ειχα γιορτασει σε μια ερημο τυλιγμενη,
κι αν τα χριστουγεννα δεν ελεγα τα καλαντα,
αν ο τζιμ μορισσον μου ειχε μιλησει
κι αν ειχα φαει τα μουτρα μου ηθελημενα.
Αν γυρναγα απο πορτα σε πορτα και ρωταγα αν υπαρχει θεος,
και αν στα δεντρα σκαρφαλωνα τα βραδυα του χειμωνα
τζιτζικια κυνηγωντας,
αν τα καλοκαιρια εκανα σπιτι μου μια βαρκα
χωρις πυξιδα ανταμα,
χωρις αγκυρα καν,
αν εφτιαχνα στεφανια απο λουλουδια
διχως να ειναι πρωτομαγια,
αν εβλεπα φαντασματα και καβαλουσα αλογο,
και φυσικα αν μου κλεινανε τα αστερια το ματι,
και αν τραβαγα τα μαργαριταρια σα μαγνητης,
εκει που θα κανα βουτιες στο μαυρικιο.
Αν καθε μου νυχτα ηταν μαγικη,
με φεγγαρια να κυλανε στα μαλλια μου,
κι αν τα ονειρα μου ζωντανευαν τα βραδια,
κι αν καποια μερα ενας λορενς της αραβιας με αρπαζε
μια για παντα.
Αν σκορπαγα χρυσοσκονη ανεβασμενη σε ταρατσες,
αν ζουσα σε πυργο σερνοντας τα φορεματα μου,
αν ειχα διαμερισμα στη σεληνη,
αν εμπενα σε καθε σκηνη καθε βιβλιου
να κανω σαματα,
αν ετρωγα μονο μπλε φραουλες,
και αν ειχα εξασκησει την τηλεπαθεια.
Αν ημουν σουπερ ηρωας,
κι αν εκλεβα καρδιες
σε βαζα να τις κραταω,
αν πεταγα,
κι αν ημουν ο αδαμ κι η ευα.
Τοτε ναι, ισως ειχα να γραψω για κατι διαφορετικο,
τοτε ναι, ισως να σας ανατιναζα το μυαλο με μια μου προταση.

Μα ειμαι εδω, στο δωματιο μου,
τυλιγμενη σε μια κουβερτα που δε συμπαθω καν,
με το χαιλαιτ της βραδυας να ειναι η γατα που κοιμαται στα ποδια μου.
Συγνωμη.

9 σχόλια:

Lyriel Bee είπε...

Θαυμάζω ...

Ανώνυμος είπε...

αγάπα όσα έχεις...

καλημέρα

k.Mer είπε...

Υπερπαραγωγή το ταξίδι σου κι ας μην είναι πραγματικό...(άσε που καμιά φορά τα φανταστικά είναι και τα καλύτερα) εμένα πάντως μια χαρά με ανατίναξε.

Summertime Blues είπε...

γιατί συγνώμη;
με το μυαλό σου πετάς!
όχι συγνώμη λοιπόν.
λέξεις ονείρου 0ας είναι κι όνειρο. σάμα κι η πραγματικότητα είμαστε απολύτως βέβαιοι πως δεν είναι ένα όνειρο κι αυτή;
φιλάκια
καλό απόγευμα.

balanced girl...not είπε...

Το ανατινάζεις και χωρίς όλα τα παραπάνω 'αν'...Καλή χρονιά!

Lia Papapetrou είπε...

Ωραίες σκέψεις ... υπέροχες επιθυμίες ... με ταξίδεψαν αυτά τα "αν"!

Δaνaη's είπε...

πολύ όμορφο..^
για ακόμη μια φορά! :)

Παναγιώτα Κ. είπε...

Και μόλις έκανες όλα όσα ανέφερες υποθετικά κι εμείς μαζί.
Και να 'ταν μόνο μια φράση που θα μας αποστόμωνε, αλλά ήταν πολλές;-)

lydia είπε...

8ee mou!!!! ypeeeeroxo!!!!!