Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

ακουαρελα

αλλη μια γραμμενη σελιδα δε θα σε αφησω να γινεις. θα εισαι η τελευταια μου,
η παντα λευκη.
θα ανοιξω τα χερια να σε χωρεσω σε καθε σου διασταση, κι οτι γινει.

θ αφησω τη μπορα να μας αγγιξει, τη λασπη να μας λερωσει, τον ηλιο να μας τυφλωσει και τα αστερια να μας ζαλισουν με το μαυρο τους πανοφορι.

κι οταν θα κουραστω ν αλλαζω εποχες, παρε με αγκαλια και κοιμησε με, να ξημερωσει
και να σ αγαπω και παλι όπως καθε πρωινο.

δωσε στη μερα μου ενα λογο να υπάρχει, μη με αφηνεις χωρις λογο.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χωρίς λόγο..χωρίς αιτία..χωρίς όρια~

αΘηνά. είπε...

πολύ όμορφο blog. σε παρακολουθώ τώρα.
πέρνα αν θες κι απ' το δικό μου.

http://sugar-coatedshell.blogspot.com/

φιλιά, αΘηνά.