αλλη μια γραμμενη σελιδα δε θα σε αφησω να γινεις. θα εισαι η τελευταια μου,
η παντα λευκη.
θα ανοιξω τα χερια να σε χωρεσω σε καθε σου διασταση, κι οτι γινει.
θ αφησω τη μπορα να μας αγγιξει, τη λασπη να μας λερωσει, τον ηλιο να μας τυφλωσει και τα αστερια να μας ζαλισουν με το μαυρο τους πανοφορι.
κι οταν θα κουραστω ν αλλαζω εποχες, παρε με αγκαλια και κοιμησε με, να ξημερωσει
και να σ αγαπω και παλι όπως καθε πρωινο.
δωσε στη μερα μου ενα λογο να υπάρχει, μη με αφηνεις χωρις λογο.
2 σχόλια:
χωρίς λόγο..χωρίς αιτία..χωρίς όρια~
πολύ όμορφο blog. σε παρακολουθώ τώρα.
πέρνα αν θες κι απ' το δικό μου.
http://sugar-coatedshell.blogspot.com/
φιλιά, αΘηνά.
Δημοσίευση σχολίου