Με ρωτας που ειμαι.
Που να ειμαι.
Εδω, με το σημειωματαριο αγκαλια,
να γραφω για τα γλαροπουλια,
με μολυβι να αποτυπωνω τις σκιες τους,
για να κανω ησυχια βλεπεις,
μην τυχον και μου ξεφυγουν.
Ενω εσυ,
εσυ βλεπεις τα γλαροπουλια εκει εξω.
Καποια μερα ισως να μου πεις πως ειναι στ'αληθεια...
5 σχόλια:
Ίσως τα κοιτάξετε μαζί...
Όχι ίσως. Σίγουρα θα τα κοιτάξετε μαζί..
Γιατί υποθέτεις? βγες και συ να δεις να δεις τους γλάρους !
Τα μάτια της ψυχής βλέπουν περισσότερα ..
Αχ ψυχούλα μου, σε ξεσήκωσα :(
Κάνε υπομονή, να τελειώσεις και μετά όλοι οι δρόμοι θα είναι δικοί σου!
Γράφεις πανέμορφα!
Πολλά φιλάκια και καλή επιτυχία!
Δημοσίευση σχολίου