Τα εχω σκορπια αφησει στις τσεπες μου,
σκοπιμα.
Βillet, ticket, εισιτηριο.
Σε καθε τσαντα μου βρισκω κι απο ενα,
σε φουστες οταν χωνω τα χερια βαθια απ το κρυο,
η απο αμηχανια,
τα βρισκω εκει.
Ορθογωνια και τετραγωνα,
μισα και ολοκληρα,
χτυπημενα.
Απομειναρια της παλιας ζωης μου.
Ειναι εκει, σκισμενα τσακισμενα εισιτηρια του μετρο,
ενθυμηματα τονωσεως,
"καποτε το εκανα κι αυτο,"
κι ας εχω βαλτωσει λιγακι τωρα,
μονο λιγο,
μονο για λιγο.
Billet, ticket,
ακομα και εισιτηριο.
Ακομα και εισιτηριο.
1 σχόλιο:
Ετοιμάσου για την επόμενη "ακύρωση" που θα επικυρώνει μια στιγμή...;)
Δημοσίευση σχολίου